کهنه شوییِ سوخته

 هیچ وقت فکر نمیکردم بازی گرگم به هوای دوران بچگیمون که نهایتاً به  

کوچمون ختم میشد اینروزها کشیده بشه به خیابونهای شهرم اونم در  

 همچین سطح وسیعی ، فقط فرقی که کرده اینه ، بازی ما تو بچگی  

یدونه گرگ داشت اما این بازی یه عالمه گرگ داره .

 ......................................................................................................

در حسرتِ یک ماشینِ لباسشویی 

هر روز با کهنه شوییِ سوخته ی قدیمیش ور می رود
 

آخرش هم سر و کارش باز به همان تشت می افتد 

آن تشتِ فلزی 

که لباس های خیسش را 

به پا دردهای مزمنش می رساند
 

و من دوباره از پشتِ میز داد می زنم 

چایی
 

تا خیالِ باطلِ چرخش پره های کهنه شویی را 

به آبِ شیر و شر شرِ چای بسپارد
 

با دو پانصد تومانیِ پاره و چسب نخورده
 

و هزار امیدِ واهی 

یک لبخند تلخ هم نمی توان خرید