- » دی 1394 (1)
- » فروردین 1394 (1)
- » آذر 1393 (1)
- » اردیبهشت 1393 (1)
- » دی 1392 (1)
- » مهر 1392 (1)
- » اردیبهشت 1392 (1)
- » اسفند 1391 (1)
- » آبان 1391 (2)
- » مرداد 1391 (2)
- » تیر 1391 (1)
- » خرداد 1391 (2)
- » اردیبهشت 1391 (2)
- » اسفند 1390 (1)
- » بهمن 1390 (1)
- » دی 1390 (2)
- » آذر 1390 (1)
- » آبان 1390 (2)
- » مهر 1390 (1)
- » شهریور 1390 (1)
- » مرداد 1390 (3)
- » تیر 1390 (12)
- » خرداد 1390 (3)
- » اردیبهشت 1390 (6)
- » فروردین 1390 (5)
- » اسفند 1389 (11)
- » بهمن 1389 (1)
- » دی 1389 (18)
- » آذر 1389 (10)
- » آبان 1389 (1)
- » مهر 1389 (1)
- » شهریور 1389 (5)
- » تیر 1389 (1)
- » خرداد 1389 (7)
- » اردیبهشت 1389 (25)
- » فروردین 1389 (10)
- » اسفند 1388 (10)
- » بهمن 1388 (5)
- » دی 1388 (28)
- » آذر 1388 (16)
- » آبان 1388 (18)
نخواست او به من خسته بی گمان برسد
خبر به دورترین نقطه جهان برسد
نخواست او به من خسته بی گمان برسد
شکنجه بیشتر از این که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد
چه می کنی اگر او را که خواستی یک عمر
به راحتی کسی از راه ناگهان برسد
رها کنی برود از دلت جدا باشد
به آن که دوست ترش داشته به آن برسد
رها کنی بروند ودو تا پرنده شوند
خبر به دور ترین نقطه جهان برسد
گلایه ای نکنی بغض خویش را بخوری
که هق هق تو مبادا به گوششان برسد
خدا کند که ... نه ! نفرین نمیکنم ... نکند
به او ، که عاشق او بوده ام ، زیان برسد
خدا کند فقط این عشق از سرم برود
خدا کند که فقط زود آن زمان برسد ...
زنده یاد نجمه زارع (خدایش بیامرزد)

چهارشنبه 8 تیرماه سال 1390 ساعت 11:59 ق.ظ | توسط: اکرم مهدی پور(مکافات) | چاپ مطلب
با "انگیزههای خاموشی" پذیرای چشمهای مهربان شما هستم.
[گل]