شب

بسم الله

ماه افتاد توي آينه ام

همه ي سنگها ستاره شدند

صف كشيدند در برابرمان

توي چشمان هم اشاره شدند

ابتدا سنگسارمان كردند

بعد، مشغول استخاره شدند!

ابرها جاي گريه خنديدند

و كفن هاي بدقواره شدند

 نعشمان را به بادها دادند

                  باد من را سپرد دست ِ جنون..........  

سلام

يادم مياد روزي كه اسباب و اثاثيه هام رو بار وانت كرده بودم و ميخاستم راهي غربت بشم پدرم دم ِ در دستهاشو زد كمرش و قيافه ي آدمهاي باتجربه رو به خودش گرفت و گفت: رفتي سربازي و اومدي فكر كردي آدم شدي حالا يه مدت كه توي شهر غريب تنهايي زندگي كردي و سرت به سنگ خورد تازه ميفهمي دنيا دست كيه اونموقع هست كه حتما آدم ميشي ....

حالا پدرم اينجا نيست كه ببينه پسرش تنهايي روز به روز بجاي آدم شدن داره شاعرتر ميشه ... بيچاره پدرم !!!

و بقول حضرت سعدي

                         شب ِ فراق كه داند كه تا سحر چندست؟

                        مگر كسي كه به زندان ِ عشق دربند است

و تو خواب رفته اي ومن پرده ي شب را كنار زده ام و از پنجره ي اتاقم تو را نگاه   مي كنم همه جا شب است شب  شب شب شب......

 

شب يك زن ِ تنها، زني غمگين و دلسرد است

شب يك خداي خسته ، يك شيطان و يا  مرد است

يك روح سرگردان ميان هر چه تاريكي ست

يا در خيابانها چراغي كوچك و زرد است

- شب-  يك شراب ِ كهنه كه جوشيده در رگهام

من را براي خودخوري ياد ِ تو آورده ست

در كوچه ها دنبال ِ هيچم - توي تاريكي-

در من جنون ِ وحشي ِ سگ هاي ولگرد است

دور سرم تا صبح مي رقصند شيطان ها

حتي خدا من را دراين بُحبوحه گم  كرده ست

هستم اگر با كشف من "رازي" كني خود را

مستي نه از خاصيت ِ الكل كه از درد است

مي سوزم و مي سازم از تنهايي ام همدرد

مثل ِ زني هرزه كه از جمع ِ همه طرد است-

خود را بغل كرده  درآغوش ِ سليمان ها

در بادها امّا پي ِ فرياد ِ " برگرد " است

 

 

و خداحافظت يعني مثل هميشه سبزبمان

زمستان

بسم الله

مي ترسم از پنجره اتاقم به بيرون نگاه كنم مي ترسم در آينه به خودم نگاه كنم چون همه جا سايه هاي مضاعف خود را ميبينم بايد زندگي ام را مثل يك خوشه انگور بفشارم و عصاره آنرا نه بلكه شرابي كه از عصاره آن حاصل ميشود را در گلوي خشك سايه ام بريزم و به او بگويم اين است زندگي من

                                                         صادق هدايت – بوف كور

كلي سلام

نبودن هايم را به حساب روزگار بگذار حسابش كه زياد شد به حسابش مي رسم

وحيد نجفي عزيز كتاب شعر سومش را كه قرار است به زودي چاپ شود در وبلاگش پيش فروش كرده است كساني كه دنبال شعرهاي متفاوت بروز و تا حدودي فلسفي "البته از نظر من" هستند حتما كليك كنند اينجا

واما غزلي بخوانيد تقديمي به زمستاني كه در حال سفر است

بگذار بر روي سرت سهم  كلاهت را 

برف آمده پوشانده دنياي سياهت را

چيزي شبيه زندگي در عصر يخبندان

آتش زدن،هي روزهاي بي گناهت را

وقتي كه عشق از سيبهاي باكره بلعيد

تا تف كند روي زمين آن اشتباهت را

پيغمبري هستي كه از معراج برگشته

آيا كسي دنبال خواهد كرد راهت را؟!

طوفان تمام شهر را آرام مي گيرد

وقتي كه بيرون ميكشي از سينه آه ات را

كه برجهاي شيك بالا شهر مي دزدند

از آسمان شبزده هر روز ماه ات را

باور نكن دنيا – به رنگ ارغوان* – سبز است

از تن درآوردي اگر رخت سياهت را

جنگل زماني غيب شد كه گرگها خوردند

خرگوشهاي بي كس ِ توي كلاهت را

بايد شبيه بوف كوري* شد كه خوشبخت ست

وقتي نمي فهمند مفهوم نگاهت را

 

پانوشت:

به رنگ ارغوان: فيلمي از ابراهيم حاتمي كيا 

بوف كور : رماني ازصادق هدايت

 

سال  سال خوبي بود از اين جهت كه تنهايي ام هر روز بزرگتر از ديروز مي شد و من چقدر عاشق تنهايي ام هستم و سال جديد شايد سال خوبتري برايم باشد

اين روزها كه مي گذرد

                          شادم

 اين روزها كه مي گذرد

                          شادم

                                كه مي گذرد

                                              اين روزها

                شادم

                            كه مي گذرد....

                                                                    مرحوم قيصر امين پور

و سال جديدت مبارك

سبز بمان تا ابد

خزنده وحشي

بسم الله

زندگي شد من و يك سلسله ناكاميها

مستم از ساغر خون جگر آشاميها

بسكه با شاهد ناكامي ام الفتها رفت

شادكامم دگر از الفت  ناكاميها

 

سلام

كلي حرف واسه گفتن دارم ولي بيخيال دو تا غزل ميزنم كه بخونيد و نظر بدين

فقط درسته شايد وضع ما در جهاتي بدتر از همه باشه ولي التماستون ميكنم كه مردم قحطي زده سومالي رو فراموش نكنيد نه به خاطر اينكه مسلمانند و نه براي پوز سياسي و اجتماعي فقط به خاطر انسان بودنشون شايد تنها گناه اونها اين باشه كه اونجا به دنيا اومدند درست مثل من و تو كه اينجا متولد شديم....  

و اما غزل اول

 

شده ام يك خزنده ي وحشي،اژدهايي كه از همه سيرم

قصد دارد كه آدمم بكند يك عصا، شكل مادر پيرم

 

پشت درپشت، پشت هم بوديم پدرانم همه شبيه من اند

نسلمان منقرض شده اما من به اين سادگي نمي ميرم

 

يوسف انگار باز آمده تا از فلاكت نجاتمان بدهد

من ولي سالهاست در بندِ خوابهاي بدون تعبيرم

 

در اتاقي كه - درد – ريخته برسرم ازشكلهاي نامعلوم

وبهم خورده حالشان از من قرص هاي بدون تاثيرم

 

روزها مي روند و مي آيند گوشزد مي كنند مرگم را

و توهي فكرمي كني كه چرا هم چنان من بهانه مي گيرم؟!

 

روزهايي كه بر نخواهم گشت زير اين آفتاب ِ سرگردان

مثل يك بركه ي رها شده در دشت، در گيرودار تبخيرم

              

پس كدامين بلا گرفته مرا؟! اين چنين از نفس كم آوردم!!!

 من همان آرش كمانگيرم من همان سرزمين،همان تيرم

 

بيخودي ترسناكمان كردند مثل يك لكه پاكمان كردند

لاي تاريخ خاكمان كردند "من ولي باز هم نمي ميرم"

من

        ولي

                  باز

                             هم 

                                      نمي

                                                 ميرم

قبل از اينكه غزل دوم رو بخونيد بايد بگم شهرام ميرزايي عزيز مجموعه شعرهاي

مركبش - سكسه هاي يك مست – را به صورت الكترونيكي در اختيار كساني كه تا به حال موفق به خواندن اين مجموعه نشدند قرار داده است می توانید دانلود کنید 

ضمنا وبلاگ همشهري عزيز خانم اكرم درستي با يك سپيد فوق العاده به روز است، ميتوانيد كليك كنيد

لاي دو فصل تاريك

و غزل دوم

 

تلفن،صداي مشترك مورد نظر

گريه براي مشترك مورد نظر

وقتي كسي براي تو سنگ صبور نيست      

حتي خداي مشترك مورد نظر!!!

وقتي براي زندگي ات نقشه مي كشد

دنيا بجاي مشترك مورد نظر

تا هرزمان كه خواست خفه/خون بگيري از

حال و هواي مشترك مورد نظر

تا مرگ ومير سهم هرآبادي ات شود

از هر بلاي مشترك مورد نظر

تا بي خيال بگذرداز روي نعش تو

با كفش هاي مشترك مورد نظر

            # # #

دنيا دلش خوش است به اينكه ترا فروخت

با هربهاي مشترك مورد نظر

چيزي نماند آخر اين شعر مشترك

جز ردّ پاي مشترك مورد نظر

"the mobile set is off   دستگاه مشترك مورد نظر خاموش مي باشد "

   …The mobile set is off…

 

و حرف آخر از ريچارد براتيگان:

آخرين حيرت زمانيست كه پي مي بري 

ديگر چيزي تورا به حيرت وا نمي دارد

ضمنا اگر اسمتان در ليست لينكها نيست وشما مايل به تبادل لينك هستيد

اطلاع دهيد تا اسمتان  با افتخار در ليست لينكها قرار بگيرد.

                                               و دوباره خداحافظ يعني سبز بمان