من شاعرم، چه طوری خودسانسوری کنم؟

من؟! حرف مفت؟! کی زده ام؟! «زد» چه صیغه ایست؟ 

من هیچ وقت حرف بدی …  «بد» چه صیغه ایست ؟
 

شاید درست و راست نفهمد چه صیغه ایست 

یعنی به باب میــل شــما زندگی کنم ؟ 

آن هم به زور باید،«باید» چه صیغه ایست؟ 

این زندگی به «قد» خودش ظلم می کند
 

آنقدر که نفهمیدم «قد»چه صیغه ایست! 

بعد از چقدر عمر من عاشق شدم ــ همین ــ 
 

«هی بچه جان هنوزنباید!» چه صیغه ایست؟
 

من را چقدر سکه ی یک پول می کنــید؟ 

ازجیب من «گرفتن درصد» چه صیغه ایست؟
 

وقتی به هر دری که زدم، فقر بود با، 

نان خدا ـ ریال،«درآمد»چه صیغه ایست؟ 

حالا که بعد این همه سگ دو زدن،به سنگ ــ 

برخورده ام، «شروع مجدد» چه صیغه ایست؟ 

هی وعده،«وعده ی سر خرمن»؛چه خرمنی!؟ 

هی قولهای شاید،«شاید»چه صیغه ایست؟ 

آقـــای جامـــعه ! به چی ام گیــر داده ای؟ 

«از لحن من خوش ات نمی آید» چه صیغه ایست 

؟

من شاعرم، چه طوری خودسانسوری کنم؟
 

«ایهام پشت شعر نباشد!»چه صیغه ایست؟! 

آقــای جامـــعه! تـو که بیـــزار شاعــری، 

تقدیر «شاعران مقید» چه صیغه ایست؟

****
اســم مـرا به گـند کشـیدید، من تلا ــ 

ــ فی …نه، ولش کنید!«محمد»چه صیغه ایست؟ 

محکوم «زنده بودنم»،این «فعل» مرده را 

لطفاْ یکی برام بگوید چه صیغه ایست! 

 محمدعلی پورشیخ علی

آدم همین که پا به دل «جامــعه» گذاشت،