۱-یک روز مانده به بارشم
قطع می شوم
تکه های له شده در استفراغ نفسم
دم وبازدم بی دلیل
من نیستم
۲-خودم را دار نه
به دیوار می زنم
غم باد می کند
سیل یاخته های سوخته
۳-دنیا را که خیس می کند فاضلاب ها
موش ها حاکم می شوند............
خودم (نظر بدین لطفن>اگرچه قدیمیه)
سلام خانم مهدی پور خوبید؟چه خبر زابل تما شد یا نه؟
وبلاگ قبلیتون اصلا باز نمی شد
راستی توی وبلاگ کانون ادبی زابل هم مطلب بزارین
سر هم بزنین
لوگوی وبلاگت شبیه چشمای خودته!