و............

من از دنیایتان ترسیده ام و    

 همین یک سیب را که چیده ام و  

سراغ از آیه های دل نگیرید   

  از آن هم زجرها دیده ام و  

دوبیتی های نفرینی عاشق 

 بساطش را به کل برچیده ام و  

شب و یک جرعه از حجم سپیده   

 میان هق هقم نوشیده ام و  

صدای خسته ی تنهایی من  

وجودم رگ به رگ خندیده ام و  

سکوت ممتد این چشم هایم 

  درون درد خود رقصیده ام و..............  

خودم